Leusden,
15
maart
2020
|
06:00
Europe/Amsterdam

Een snel kwartet

Bijna 30 jaar werd de Heigo-Porsche als verloren beschouwd, maar een liefhebber vond de auto in Engeland. Van de rallyauto bestaan drie replica’s. Walter Röhrl stelde de auto’s af.

Dieter Röscheisen zag zijn jongensdroom in 1979 werkelijkheid worden. Samen met wat vrienden bouwde hij een Porsche 911 SC om tot rallywagen. In 1980 reed Röscheisen verschillende nationale en internationale rally’s met de blauw-wit gespoten Heigo-Porsche. “Dit kostte zo veel geld,” vertelt Röscheisen, “dat ik helaas genoodzaakt was de auto te verkopen.” Via zijn goede vriend Walter Röhrl kwam hij in contact met een koper.

In november 2009, bijna 30 jaar later, werd Röscheisen gebeld door Stephen Davies. De Brit had een 911 gekocht in Sheffield. “Hij stond in een garage in een doodlopende straat en zat onder de spinnenwebben,” vertelt Davies. De Porsche werd gehuld in een Rothmans-outfit. Na een paar rally’s bracht Davies de 911 naar een garage voor onderhoud. Daar vroeg iemand of hij wist wat er onder de Rothmans-kleuren zat – niet dus. Een paar lakmonsters brachten hem op het spoor van een 911 waarmee zijn oude rallykennis Walter Röhrl ooit had gereden. Röhrl herinnerde zich de Heigo-Porsche en gaf het telefoonnummer van Röscheisen.

“Ik kon niet geloven dat de auto nog steeds bestond,” zegt Röscheisen tien jaar na dat ene telefoongesprek. “Ik was ervan overtuigd dat-ie jaren geleden was gesloopt.” Door oude foto’s kon alle twijfel worden weerlegd. “We hebben de Heigo-Porsche in 1979 speciaal gebouwd voor de rallysport,” legt Röscheisen uit. “Zelfs de raamstijlen van de voorruit waren doorgelast, zodat de carrosserie alle krachten bij een jump kon weerstaan.” De unieke kleurstelling was een idee van Ginger Ostle, die destijds bij Porsche op de ontwerpafdeling werkte. “Ginger zette de auto onder een lamp en tekende de scheiding tussen de blauwe en witte lak precies op de schaduwlijnen,” herinnert Röscheisen zich. “Ik weet nog goed dat het tijdens een rally in 1980 heel hard sneeuwde. Ik liep door het parc fermé en zag dat de sneeuw op mijn Porsche precies op de scheidslijn tussen de blauwe en witte lak lag. Een prachtig plaatje.”

Bij het restaureren van de 911 nam Stephen Davies het besluit vast te houden aan de oorspronkelijke specificaties, inclusief de unieke kleurstelling. Na 30 jaar als verloren beschouwd te zijn keerde de Heigo-Porsche in 2010 terug op het rallytoneel tijdens de International Historic Motorsport Show ‘Race Retro’ in Stoneleigh Park, Coventry. “Steve vroeg me mijn oude rally-overall mee te nemen,” vertelt Röscheisen, “zodat we samen een special stage konden rijden. Dat was voor mij een zeer emotioneel moment.”

Weer terug in Duitsland bezocht Röscheisen zijn vriend Rafael Diez, eigenaar van een restauratiebedrijf. Die had een witte 911 staan. “Die auto stond al twee jaar in een hoekje van de werkplaats.” Samen met Heigo Heilmann, de directeur van Heigo Autotechnik, namen Röscheisen en Diez het onvermijdelijke besluit om een tweede Heigo-Porsche te bouwen, die nog beter en nog mooier moest worden dan de originele auto. Een ambitieus project, dat na anderhalf jaar zo goed als afgerond was. Er diende alleen nog eens goed naar de afstelling gekeken te worden. Röscheisen riep de hulp in van zijn vriend Walter Röhrl.

 

Even terug in de tijd: Röscheisen had eens een schaalmodel van de Heigo-Porsche laten vervaardigen. “Toen ik de modelauto in 2005 cadeau kreeg, wilde ik zelf ook zo’n auto hebben,” vertelt Klaus-Jürgen Orth. Een wens die de voormalig eigenaar van een telecombedrijf deelde met zijn zakelijk partner Udo Jürgen. Begin 2013 klopten de twee aan bij Diez voor de bouw van twee nieuwe Heigo-Porsches – met de goedkeuring en handtekening van Röscheisen en Röhrl. Beide auto’s kregen een 3,4-liter motor met 340 pk. Dat is 62 pk meer dan de originele Heigo-Porsche uit 1979, die het dankzij een mechanisch injectiesysteem – in plaats van Bosch K-Jetronic – tot 278 pk schopte.

“Rafael, Dieter en ik hebben heel veel nieuwe onderdelen ontwikkeld, geëxperimenteerd met de vering en schokdemping en de auto zo steeds verder verbeterd,” herinnert Walter Röhrl zich, die met een replica van de Heigo-Porsche als ‘nul-auto’ in de Niederbayern Rally heeft gereden. “De auto was vanaf de start meteen snel. Je voelt direct of alles perfect is, en wat er beter kan.” Maar er viel niets meer te verbeteren. “Wanneer je een haakse bocht nadert, moet je het gaspedaal heel gedoseerd en met veel gevoel bedienen, zodat je de bocht perfect uit kunt accelereren,” legt Röhrl uit. Op een afgesloten pad in een bos dat eigendom is van een goede vriend, geeft hij een demonstratie van zijn wagenbeheersing. De eigenaren van de drie andere Heigo-Porsches staan vol bewondering toe te kijken. Met Röhrl achter het stuur komt de gerestaureerde jongensdroom van Röscheisen perfect driftend de bocht om gesneld. De geschiedenis herhaalt zich.