Leusden,
13
juni
2020
|
06:00
Europe/Amsterdam

Een leven dat om Porsche draait

De wereld is vele duizenden Porsche-liefhebbers rijk, maar er kan maar één persoon de grootste fan zijn. Een ontmoeting met de man die in zijn vrijetijd elke seconde aan Porsche besteedt.

In de vroege jaren 70 raakte hij verknocht aan Porsche. Hij ging destijds geregeld bij rally’s kijken en zag zijn Spaanse helden hun 911’s beteugelen. Wat begon als een gezonde belangstelling veranderde gestaag in pure adoratie: Alberto’s leven draait om Porsche.

Meer dan duizend Porsches in schaal 1:43

Bij Alberto en zijn vrouw thuis is het net of je het Porsche Museum binnenstapt. Overal zie je modelauto’s, keurig op thema en op schaal gerangschikt. Het zijn er meer dan duizend: race- en rally-Porsches, alle 911’s op generatie gesorteerd, de allereerste 356 uit 1948, netjes naast het eerste prototype van de door Ferdinand Porsche ontworpen Volkswagen Kever. “Dat model is een uitzondering”, legt Alberto uit, “voor mij begint de geschiedenis van Porsche bij de 356 No. 1 Roadster.” Zijn bewondering voor Ferdinand Porsche is zo groot, dat hij met zijn gezin regelmatig op pelgrimstocht naar Zell am See gaat. “De eerste keer in Zell am See ben ik meteen op zoek gegaan naar Ferdinands graf. Ik zei tegen mijn vrouw: ‘Als ik ben overleden, wil ik dat mijn as hier wordt uitgestrooid’.” Alberto’s echtgenote Ana heeft geen enkele interesse in auto’s, maar ze wordt wel heel blij van de manier waarop haar man zoveel plezier aan Porsche beleeft.

De ruimte waar Alberto zijn verzameling schaalmodellen bewaart, is een ware schatkamer. In een hoek staan vrijwel alle raceauto’s die in Porsche’s 72-jarig bestaan aan de start zijn verschenen van de 24-uursrace op Le Mans. Midden in de ruimte is tot in het kleinste detail een Porsche-showroom op schaal ingericht. “Als Alberto een nieuw schaalmodel heeft gekocht”, vertelt Ana met een stalen gezicht, “zet hij dit eerst in de showroom en dan houd ik de officiële presentatie.”

Natuurlijk kent de collectie tal van bijzondere modellen. Neem nou de 911 van Julio Gargallo, precies zoals deze midden op de weg tot stilstand kwam na een zware crash tijdens een rally in Galicië. Of de Porsche Type 597 ‘Jagdwagen’, die in 1953 werd ontwikkeld als snelle terreinwagen voor het toekomstige Duitse leger. Of de legendarische Porsche-tractoren. Of een reeks bestelwagens die Porsche voor tal van doeleinden had ontworpen …

Porsche Bazaar

Als je dacht dat Alberto alleen schaalmodellen verzamelt, dan heb je het mis. Overal in zijn huis zien we weer nieuwe memorabilia, zelfs een originele Porsche-zetel waarvan een bureaustoel met armleuningen is gemaakt. En op alles staat het woord Porsche of het embleem van het merk. Schilderijen, rugtassen, herdenkingsmunten, kleding, notitieblokken, afvalbakjes, pennen … Zelfs de menukaart van het fabrieksrestaurant in Zuffenhausen heeft Alberto weten te bemachtigen.

Vrijwel jaarlijks reist hij naar Stuttgart af. “Dan gaan we met de auto, zodat we boeken en automobilia mee kunnen nemen. We zijn één keer met het vliegtuig gegaan, maar onze handbagage leverde bij het inchecken voor de terugvlucht een heleboel discussie op ...”

Een omvangrijke bibliotheek

Alberto heeft honderden boeken over de geschiedenis van Porsche, over specifieke modellen, over de autosport, over belangrijke personen. Onze aandacht wordt getrokken door een grote, genummerde biografie van Jacky Ickx. Daarbij ligt een doosje met objecten die herinneren aan enkele legendarische races waarin de Belgische held aan de start kwam. Een stukje bodywork van een 935, wat rubber uit een band die op Sebring is gebruikt, een beetje zand uit de Ténéré-woestijn waar de rallykaravaan van Parijs-Dakar doorheen trok, een segment uit een kerbstone van het circuit van Monaco … Vanzelfsprekend mag de handtekening van Ickx niet ontbreken. Alberto heeft nog veel meer handtekeningen van beroemde namen uit de Porsche-geschiedenis verzameld. Nou ja, zijn vrouw dan. “Dan was hij veel te nerveus om het zelf te vragen.”

Een kleine jongen die door de etalageruit gluurt

Inmiddels zijn we drie uur verder en wordt het tijd om afscheid te nemen. Maar Alberto weet niet van ophouden. Nog één anekdote dan: “Toen ik jong was en na school naar huis ging, maakte ik meestal een omweg via de Porsche-dealer. Daar stond ik uren voor showroom naar binnen te gluren. Ik heb nooit gedurfd om eens naar binnen te gaan …” En zo zouden we nog uren door kunnen praten.