Leusden,
23
november
2019
|
06:00
Europe/Amsterdam

Blik op het onzichtbare

Er is bijna geen andere stad te noemen waar de Taycan zo op zijn plaats is als in Tel Aviv. Daar ontdekt Sigalit Klimovsky, partner bij Grove Ventures, talenten en ideeën voor de mobiliteit van de toekomst.

Vanaf de 34e verdieping zweeft de blik voorbij aan de kantoortorens, over de huisjes uit de pionierstijd en de platte daken in Bauhaus-stijl heen, om vervolgens de Middellandse Zee in te duiken. De spiegelende tweelingtorens achter de snelweg door Tel Aviv staan bekend als het koekoeksnest voor innovaties op het gebied van autonoom rijden. Daar zit het team van de start-up TriEye te broeden op een camera die verder dan het zichtbare moet kunnen kijken – en die daarmee de oplossing zou moeten worden van wat geldt als een van de grootste uitdagingen als het gaat om mobiliteit. TriEye is ontstaan aan de Hebrew University, waarvan de afdeling voor nanofotonica een van de beste ter wereld is.

Terug naar de 34e verdieping. Met heel weinig make-up, in spijkerbroek en een gemakkelijk T-shirt staat Sigalit Klimovsky voor een demonstratiemodel. Met haar zakenpartner Dov Moran, beter bekend als de uitvinder van de USB-stick, is zij zich vier jaar geleden gaan specialiseren in investeringen in de Deep-Tech-scene. Op bedrijven dus die geen economische, maar eerst en vooral een technologische doorbraak willen veroorzaken. Namens Grove Ventures, een durfkapitaalfonds, begeleidt Klimovsky (47) start-ups meteen vanaf het begin. Voor Porsche treedt zij op als scout voor nieuw talent en start-ups.

In haar hand heeft ze een stuk melkglas dat ze voor een speelgoedauto houdt. Dat moet het effect van dichte mist voorstellen. Het menselijk oog is in een dergelijke situatie gewoon hulpeloos. De kortegolf-infraroodsensor van de minuscule camera die in de auto is ingebouwd, geeft echter een duidelijk beeld te zien. Zelfs bij abominabele weersomstandigheden zorgt dit systeem voor helder zicht. Tot voor kort waren zulke sensoren zo duur dat ze alleen in gebruik waren bij het leger en in de ruimtevaart. TriEye produceert ze nu voor een fractie van de kosten.

“Grove is met de investering in TriEye een geweldig risico aangegaan”, zegt de jongeman naast Klimovsky. “Maar wij hebben bewezen dat onze technologie ook echt werkt.” Ziv Livne is binnen de start-up verantwoordelijk voor de commerciële ontwikkeling, nadat hij eerder deel uitmaakte van het team van Grove Ventures. “Dat geeft maar weer eens aan hoe nauw de banden zijn binnen de scene hier in Tel Aviv”, vindt Klimovsky. Veel loopt er via persoonlijke aanbevelingen.

“Als ecosysteem is Israël reuzespannend”, zegt Klimovsky. Er is genoeg talent en durfkapitaal aanwezig, inclusief de nodige broedplaatsen, maar ook de regering investeert gretig in onderzoek. En er zijn de succesverhalen die aanzetten tot navolging, zoals dat van de in 2017 door het Amerikaanse bedrijf Intel voor een miljardenbedrag overgenomen start-up Mobileye uit Jeruzalem. Alleen al in de eerste helft van 2019 zijn er in Israël 66 bedrijven overgenomen, voor een recordbedrag van in totaal 14,48 miljard dollar.

Er zijn in het land 6500 hightechbedrijven, en elk jaar komen er tussen de 1200 en 1500 nieuwe start-ups bij. Er zijn bovendien 350 multinationals gevestigd, waaronder Facebook, Apple, Google en Amazon. Tel Aviv speelt daarbij een sleutelrol. Nergens ter wereld zijn er zoveel start-ups geconcentreerd op zo’n klein oppervlak. Er zijn vierduizend nieuw opgerichte bedrijven, op nog geen half miljoen inwoners. Deze stad is extreem: extreem bruisend, extreem jong. De mensen hier genieten van elke minuut die ze hebben. En die mentaliteit werkt natuurlijk ook door in de gemeenschap van de start-ups. Veel willen beleven betekent immers ook dat je snel veel moet zien te bereiken.

In Tel Aviv heeft Porsche in 2017 een Digital Lab opgezet, met als doel talenten en technologieën voor de toekomst te ontdekken. “Wij van Grove ondersteunen Porsche als strategische partner bij de besluitvorming ten behoeve van hun portfolio”, zegt Klimovsky. Dat het daarbij niet alleen gaat om twee culturen die met elkaar geconfronteerd worden – het snelle en wendbare van start-ups en de gevestigde, multinationaal optredende sportwagenfabrikant – kan soms een echte uitdaging zijn. Maar het is vooral winst, volgens Klimovsky. “Het gaat erom de juiste, gemeenschappelijke toon te vinden.

Zelf heeft ze de ondernemersmentaliteit in de loop van haar carrière in de meest uiteenlopende vormen leren kennen, zoals tijdens de vijf jaar die ze doorbracht in Australië. Met haar voorliefde voor wis- en natuurkunde en het plezier waarmee ze de opbouw van nieuwe bedrijven volgt, voelt ze zich te midden van ingenieurs even goed thuis als onder managers. Met haar collega’s uit het Porsche Digital Lab en enkele veelbelovende start-ups spreekt Klimovsky graag af in het kleine kantoor dat Grove Ventures erop na houdt in de binnenstad, niet ver van de toren waarin TriEye is gehuisvest. Labs TLV is de benaming voor deze luxueuze flexwerkplek. Wanneer de lift omlaag suist, duikt in de tekenfilm op een reusachtig beeldscherm een toekan, een spechtvogel uit het regenwoud, mee naar beneden.

Eenmaal op straat gaat het er zo op het eerste gezicht juist tamelijk rustig aan toe. Gerestaureerde puntgevelhuisjes die nogal opvallen tussen al die platte daken. Op de achtergrond herinnert de toren vol antennes naast het helikopterplatform op het dak van het Ministerie van Defensie eraan dat knowhow en een pioniersgeest hier niet alleen te danken zijn aan een paar excellente universiteiten. Er is bijna geen ander land waar het leger, onderzoeksinstituten en de industrie met zoveel succes talenten en technologie uitwisselen als in Israël. Wie daaruit zou willen concluderen dat start-ups hier dan ook wel heel formeel in de omgang zullen zijn, heeft het echter mis. “Wij hebben weinig ontzag voor autoriteit”, legt Klimovsky uit. “Wie hier een vraag stelt, krijgt meestal een tegenvraag als antwoord. Wij prikkelen elkaar nu eenmaal graag.”

Wellicht is deze platte hiërarchie te verklaren uit de oprichtingsjaren van de staat, toen er in Israël nog niemand met halfgeleiders bezig was en iedereen moest helpen met het droogleggen van moerassen en het ontginnen van land. In de kibboets moesten de mensen alles met elkaar delen en aten ze gezamenlijk in de eetzaal.

De collectieve nederzettingen zijn inmiddels allang geprivatiseerd. Toch flakkert er een vleugje nostalgie op wanneer Klimovsky besluit waar ze die dag zal lunchen. In restaurant Chadar HaOchel wordt speels verwezen naar de spartaanse eetzalen van de kibboetsen – ook al serveert de kelner dan vis-kebab met een exquise salade. Chadar HaOchel is direct gelegen naast het Museum of Art, waarvan de geometrische nieuwbouw er opgevouwen als een stuk origami bij ligt. Een uitstekende plek voor een blik in de toekomst.

Klimovsky gelooft dat over een jaar of tien, als de technologie en de wetgeving alleen nog draaien om de persoonlijke behoeften van de reiziger, er steeds meer nieuwe bedrijfsmodellen zullen ontstaan, bijvoorbeeld in de deeleconomie. “Digitale services en personalisering geven aan welke kant het in de toekomst op zal gaan. Mijn verwachting is dat de huidige trend van het invoeren van kunstmatige intelligentie in de automobielbranche nog veel verder zal doorzetten.” Meer te weten komen over de behoeften en gewoonten van de bestuurder en zijn medereizigers, “zal helpen om specifiek op een bepaald klantensegment afgestemde items te ontwikkelen”, zegt Klimovsky. “Daarbij kun je van alles bedenken: van het stimuleren van gedeeld autogebruik tot een specifiek op de smaak van bepaalde doelgroepen afgestemde styling van een voertuig.”

Maar nu moet Sigalit Klimovsky eerst haar zoontje van acht ophalen van school, en dus vertrekt ze richting de Rothschild Boulevard. Op deze winkelboulevard, de belangrijkste slagader van Tel Aviv, valt een hoogst actueel fenomeen van de deeleconomie waar te nemen: hier, onder de kruinen van de flamboyantbomen, scheren hipsters en zakenlieden langs elkaar. Israël mag dan een land zijn waar onmisbare toepassingen vandaan komen als het gaat om de digitalisering van auto’s – als je er zo rondkijkt, zie je dat er vooral een heel ander voertuig bezig is met een onstuitbare opmars: de reuzehandige elektrische step.