IJskoud
Rondjes draaien met een Porsche 964 Carrera 2, over een bevroren meer in Lapland. Het is een belevenis waarbij de rillingen over je rug lopen …
Punten verdienen heeft voor automobilisten niets met teamwork te maken. Tenzij je op een bevroren meer in Zweeds Lapland staat. Daar worden namelijk ‘elandpunten’ uitgedeeld als je de bocht uit glijdt. Eén punt wanneer je teamgenoten de auto weer uit de sneeuwmuur kunnen duwen, en drie punten als de takel eraan te pas moet komen. Het draait allemaal om de lol; erbij zijn is het belangrijkste. Eerste les: als je van de baan af glijdt, verruïneer je het circuit. En moet de belangrijkste man op het ijs orde op zaken komen stellen – de Icemaker.
Johan Sellbom heeft een indrukwekkend wagenpark, dat bestaat uit sneeuwscooters en speciale tractoren. Zet er een Porsche 964 naast en het lijkt wel een schaalmodel. “De preparatie van het circuit begint met het meten van de ijsdikte”, vertelt de Icemaker. “Daarna bepalen we de lay-out van de baan.” Aan de hand van GPS-coördinaten worden beroemde bochten van circuits over de hele wereld nagebootst, zoals een bochtige sectie van Spa-Francorchamps. Zodra de ‘Elandstraat’ wordt vrijgegeven, heeft Johan er samen met zijn team al 170 werkuren ingestoken. Kan de Icemaker zelf ook driften? “Als ik er de tijd voor had, zou ik hier zo als instructeur aan de slag kunnen”, geeft hij lachend toe. Nog een paar bochten sneeuwvrij maken en dan kan hij naar huis. Voor de nacht is sneeuw voorspeld. Dan moet de Icemaker opnieuw het meer op. Zodat het circuit er morgenochtend piekfijn bij ligt.
De op één na belangrijkste man op het ijs is Patrick Simon. In Duitsland werkt hij als circuitomroeper op de Nürburgring, en is hij commentator tijdens de ADAC GT Masters en Formule E. Maar hij racet zelf ook en is instructeur. Patrick begon in 1988 op de karts, reed later in onder meer de Porsche Carrera Cup en het Duits toerwagenkampioenschap. Hij werd kampioen in de Duitse en Europese Formule Ford, en stond tijdens de European Le Mans Series en de 24-uursrace op de Nürburgring op het podium. Maar ‘s winters is Patrick te vinden in Lapland. “Het gaat nooit vervelen om met een Porsche over een bevroren meer te driften.”
Patrick kan zijn enthousiasme moeilijk onderdrukken wanneer hij het over de winterrijtraining heeft die hij organiseert. “Ice & Iron is een droom die werkelijkheid is geworden.” Deze winter wordt de training voor de derde keer gehouden. “Op het bevroren meer leren we de deelnemers gecontroleerd te driften,” legt Patrick uit. “Door elk aspect afzonderlijk te oefenen, krijg je het vanzelf onder de knie: correct remmen, stuurcorrecties doorvoeren en de verplaatsing van het gewicht. We leren de deelnemers zowel hun eigen grenzen te verkennen als die van de auto, stap voor stap en in kleine groepjes.” De deelnemers volgen Patrick naar het volgende deel van het circuit, waar hij zal laten zien hoe ze op de laatste dag van de rijtraining hun laatste rondje zullen afleggen. Het ziet er allemaal heel eenvoudig uit …
Iedereen is zeer gemotiveerd: de perfecte stuurhoek, de juiste stand van het gaspedaal, het ideale moment om een drift in te luiden met de remmen of op vermogen – en het gevoel krijgen dat je het allemaal in de vingers hebt. Dat je een drift nooit meer zult verprutsen. Na een perfecte eerste bocht ben je ervan overtuigd dat niemand zo’n goede wagenbeheersing heeft dan jij. Bij de volgende bocht voel je hoe het gewicht zich verplaatst – geweldig, je hebt het gehaald! – en vervolgens een lange, snelle bocht naar links. Je trapt het gaspedaal in, steeds wat dieper. Aan de kant van de baan moedigt Patrick je aan: duimen omhoog, de volgende ronde. Maar dan word je overmand door tomeloze zelfoverschatting en sta je met de neus van de auto in de verkeerde richting. Niets aan de hand. Je draait de auto om en probeert het nog een keer. Le Mans win je immers ook niet in de eerste ronde.
Nergens ter wereld is de zonsondergang zo mooi als in Zweeds Lapland. Het laatste daglicht laat de sneeuwkristallen glinsterend voor je ogen dansen. ’s Winters kan het hier 40 graden vriezen, en met een beetje geluk zie je zelfs het noorderlicht. Maar voordat iedereen de ogen naar de hemel richt, begint Ice & Iron’s beruchte nachttraining. In het donker, op een spekglad circuit. De tweede les: competitiedrang borrelt na enige tijd vanzelf op. De deelnemers omklemmen het stuur zo stevig, dat hun knokkels wit worden. Door het gebrek aan licht zijn hun pupillen opengesperd. In hun armen en nek voelen ze nog steeds de spierpijn van de vorige dag. Uiteindelijk is het gripniveau van een klassieke 911 niet anders dan dat van een moderne auto, wanneer je op ijs rijdt. Maar het gaat niet om het verdienen van ‘elandpunten’. De perfecte drift is immers de mooiste beloning.
