`Succesvolste raceauto aller tijden` is jarig

Dankzij een reeks successen in de racerij leverde de Porsche 917 een grote bijdrage aan het sportieve karakter van het merk. Een raceauto die uiteindelijk met zijn toonaangevende techniek de loper uitrolde voor de Porsche 911 Turbo, waarvan de eerste in 1974 werd uitgebracht. De 917 is bovendien de auto waarmee de Nederlandse coureur Gijs van Lennep in 1971 de 24 uur van Le Mans won. Een succes waarmee deze Porsche een rol speelt in de geschiedenis van Pon, die 60 jaar geleden de allereerste Porsche-importeur ter wereld werd.

Zo’n icoon verdient een ereplaats bij een 60-jarig jubileum. Net zoals de Porsches die worden gekoesterd door Nederlandse liefhebbers en eigenaren. 70 procent van de geïmporteerde sportauto’s rijdt nog rond. Pon Porsche Import is op zoek naar die liefhebbers en eigenaren. Ter ere van het Nederlandse jubileum gaat de jarige importeur Pon Porsche Import een digitaal fotoalbum samenstellen waarvoor alle Porsche-rijders en -liefhebbers hun inzendingen kunnen plaatsen op de speciale jubileumwebsite www.zestigjaarponporsche.nl.

Project 917

Porsche startte het Project 917 in juni 1968, nadat de internationale autosportfederatie FIA een klasse voor gehomologeerde sportauto’s afkondigde. De deelname was vrij voor auto’s met een cilinderinhoud tot 5 liter en een minimumgewicht van 800 kilogram. Onder supervisie van Ferdinand Piëch zijn er 25 exemplaren van de 917 gebouwd, waarmee in april 1969 de eerste racekilometers werden afgelegd. Na wat technische problemen in de eerste drie races kwam het succes al in augustus van dat jaar. De Porsche 917 won de 1.000 kilometer langeafstandsrace op de Österreichring met aan het stuur Jo Siffert en Kurt Ahrens.

De Porsche 917 viel op door zijn hoogst bijzonder geconstrueerde 4,5 liter twaalfcilinder. Deze 520 pk sterke luchtgekoelde middenmotor werd gekenmerkt door liggende cilinders en een krukasconfiguratie van een 180 graden V-motor. Een aluminium buizenframe ging schuil onder de met glasvezel versterkte kunststof body. Opvallend was ook dat Porsche diverse racebodies had ontwikkeld om de auto snel af te kunnen stemmen op de raceomstandigheden. De korte versie, de zogenaamde short tail, werd gebruikt voor bochtige parcours waar veel downforce hoge bochtensnelheden garandeert. De langere versie, de long tail, was bestemd voor circuits met veel rechte stukken. Dan waren er nog de open 917 Spyders, die uitkwamen in de Canadese en Amerikaanse raceklassen CanAm en Interseries.

Aan het eind van het raceseizoen in 1970 bewees Porsche zijn superioriteit met de 917- en de 908/03-modellen. In de strijd om het wereldkampioenschap in de FIA Racing Series werden negen van de tien races gewonnen. Het succes begon in Daytona, gevolgd door overwinningen op Brands Hatch, Monza, Spa, Nürburgring, in de Targa Florio en op Le Mans, Watkins Glen en de Österreichring. Het hoogtepunt van het seizoen was het winnen van de 24 uur van Le Mans op 14 juni 1970. De rijders Hans Herrmann en Richard Attwood brachten de felbegeerde bokaal naar Zuffenhausen. Hun 917 (short tail), gespoten in de Porsche Salzburg-kleuren wit en rood, bewees zijn kracht en zijn betrouwbaarheid door in de stromende regen het hele raceveld voor te blijven.

Ook in 1971 domineerde de Porsche 917 het wereldkampioenschap in de FIA Racing Series. De titel werd geprolongeerd door acht van de tien races in dat jaar te winnen, waaronder de 24 uur van Le Mans. Aan het stuur zaten dit keer de Nederlander Gijs van Lennep en Dr. Helmut Marko. Er werd een wereldrecord gezet met een gemiddelde snelheid van 222 km/uur over een raceafstand van 5.335 kilometer. Een record dat tot op de dag van vandaag nog niet is gebroken. De auto met zijn kenmerkende haaievinstaart had een buizenframe van magnesium. Ook met de long tail-versie, startnummer 21, werd een record gevestigd: een topsnel