356 Pre-A Speedster brengt Matt Hummel terug in de tijd
Matt Hummel heeft Porsche in zijn bloed. De Californische verzamelaar heeft een diepgewortelde liefde voor de 356 en handelt over de hele wereld in zeldzame originele onderdelen. Ook is hij specialist in zeer originele coupés en cabriolets met patina die hij gebruikt en restaureert. De heilige graal van Hummel is wat hem betreft de ‘Pre-A’ Speedster, de allereerste in zijn soort. Deze Porsche is tegenwoordig zeldzamer dan een roze olifant op de Kalverstraat.
De Speedster was door Porsche min of meer voor de Amerikaanse markt bedacht. De 356 was bedoeld voor amateurracers die een lichtere en eenvoudigere auto wilden om in het weekend naar (en over) hun lokale circuits te rijden. De Speedster was ontdaan van alle moderne gemakken van de Coupé en Cabriolet, had kuipstoelen, verwijderbare zijruiten en een verlaagde voorruit. Tussen 1954 en 1955 bouwde Porsche slechts 1.234 Pre-A Speedsters, waarvan ongeveer een zesde deel in het eerste jaar. Die eerste lichting had de 1500 cc viercilinder boxermotor die nu zo gewild is bij verzamelaars als Hummel.
“Ik was al heel lang op zoek naar een Pre-A Speedster en ik wilde echt een model uit 1954 met de oudere tweedelige motor,” vertelt Hummel. “Porsche maakte er maar 200, dus het is sowieso al een heel moeilijke auto om te vinden. Maar het moest ook nog eens de juiste zijn; ik moest er een klik mee hebben.” Hummel schakelde al zijn vrienden in de wereldwijde 356-community in. Hij zocht jarenlang naar zo’n Speedster toen het er in de herfst van 2019 op leek dat zijn zoektocht eindelijk voorbij zou zijn.
Een monteur uit Oregon die wist wat Hummel zocht, was benaderd door een oudere man met een vroege Speedster die wat tender loving care nodig had. De man wilde zijn klassieke 356 wellicht ook verkopen. Toen Hummel de auto zag, was het liefde op het eerste gezicht. Niet alleen was de Speedster ongerestaureerd en voorzien van originele patina van 66 jaar gebruik, hij was ook nog eens zilverkleurig, geen standaard fabriekskleur. Na zorgvuldig onderzoek bleek al snel dat dit, afgezien van het eerste prototype, de enige Pre-A Speedster was die ooit de fabriek in Silver verliet. Hummel bood op de auto kort voordat de eigenaar en zijn vrouw voor de winter naar het warme Florida vertrokken.
“Ik was de hele winter bezig om geld bij elkaar te harken,” herinnert Hummel zich. “Ik deed dat onder meer door twee andere Porsches die ik had te verkopen, en nam ook afscheid van een paar zeldzame onderdelen en een heleboel motorfietsen die ik niet nodig had. Ik had echt het gevoel dat ik een connectie had met deze auto. Als een oude Porsche nog steeds die charme en persoonlijkheid heeft, moet je ervoor gaan. Een dergelijke auto is zeldzaam geworden, omdat zo veel van hen zijn gerestaureerd en daarbij hun karakter hebben verloren.” Het zou echter geen makkelijk aankoopproces worden. De eigenaar had de Porsche in 1964 gekocht en sindsdien gekoesterd. De auto was een lid van de familie geworden en niet iets waar hij gemakkelijk afstand van kon doen.
“De eigenaar zat figuurlijk gesproken op de auto omdat deze Speedster een belangrijk deel van zijn leven was geweest en de verkoop voor hem het einde van een tijdperk betekende,” legt Hummel met een duidelijk gevoel voor empathie uit. “En toen gebeurde er iets. De man parkeerde de Speedster achter zijn truck en vergat de handrem aan te trekken. Toen hij uitstapte, rolde de 356 tegen z’n truck aan. Dat zorgde voor een deuk in de kofferklep en een kapotte koplamp. Toen belde hij me en zei: ‘Kom je nu eindelijk met me praten over de Speedster?’ Hij wilde niet dat zijn vrouw wist dat hij schade had opgelopen.”
Matt Hummel stond binnen 48 uur in Oregon en er werd een deal gesloten. Hij omschrijft de ‘Pre-A’ Speedster als ‘een oude schoen’: verweerd en versleten maar ook vertrouwd en lekker zittend. De 356 heeft nooit een volledige restauratie ondergaan, maar is in plaats daarvan minutieus onderhouden met nieuwe onderdelen en is door de jaren heen hier en daar bijgespoten. Alleen is ooit de kleur van het interieur veranderd van het oorspronkelijke rood naar zwart.
“Ik heb alle documenten en facturen vanaf 1964; alles wat de eigenaar deed, hield hij bij. De Speedster heeft origineel maar 77.000 mijl gelopen, dus hij rijdt best lekker. Ik heb het geluk dat de oude eigenaar er zo goed voor heeft gezorgd. Nu maak ik deel uit van het logboek en de geschiedenis van deze Speedster. Ik ben al begonnen met het toevoegen van mijn bonnetjes en het voelt zo goed om verbonden te zijn met een auto die door de jaren heen zo gerespecteerd is.”
Iedereen die de eerdere 356 projecten van Hummel kent zal niet verbaasd zijn te horen dat hij onmiddellijk begon met het verwijderen van de vervangen onderdelen in een poging om de Pre-A terug te brengen naar de correcte specificatie uit 1954. “In de loop der jaren zijn veel originele onderdelen vervangen of geüpgraded, zoals reproductieachterlichten, een nieuwe versnellingsknop of het contactslot. Dus ik verander alles terug met ongerestaureerde fabrieksonderdelen die passen bij de staat van de auto. Het voelt alsof je nu een schilderij restaureert en alle fijne details weer aanbrengt. Ik vind het geweldig om te doen - een oude Porsche in zijn oorspronkelijke staat herstellen.”
Hummel heeft de auto ook weer op de originele 16 inch velgen en correcte diagonaalbanden gezet. Z’n toekomstplannen omvatten een paar kleine roestreparaties aan het chassis en een terugkeer naar het rode interieur van toen - als hij tenminste genoeg originele rode bekleding kan vinden met de juiste mate van patina. Maar het exterieur blijft absoluut onaangetast, afgezien van die ene reparatie aan de gedeukte neus en de kapotte koplamp.
"Veel mensen zien wat ik doe en willen me helpen,” zegt Hummel. “Sommigen van hen hebben me zelfs gratis onderdelen gegeven om de auto weer helemaal origineel te maken. De Porsche-gemeenschap is daar geweldig voor - mensen zijn zo behulpzaam en ondersteunend. Ik beleef er zoveel plezier aan om aan de Speedster te werken en te rijden. Ik waardeer de ervaring echt en koester de auto zozeer dat ik hem eigenlijk als een geschenk beschouw. Het is een eer om deze auto te bezitten. Hij zal nog lang bij me blijven.”
